HURT.

Hurt is the reaction of the heart when it disagrees with what the mind tells us. The fact that we are getting hurt means we know what to do, we just can't accept it.

THE END.

Atleast we ended it with a prayer.


Mahirap nga naman mag-let go. Pero with the right reason and with the right timing for us, natanggap naman namin ng maluwag. Gusto lang muna namin magmature at lumago sa Lord. Siya muna bago ang aming mga sarili. Atleast, hindi kami selfish or possessive dba ?


And focus muna sa buhay namin. Saka na ang lovelife. Everything is beautiful in His time. Isang gabing puno ng iyakan & yakapan. May kiss pro hindi naman yung grabe. Naging dependent na kami sa bawat isa kaya hindi nadn nagiging maganda. Nagiging masikip na. So we decided to part ways. Para naman sa ikakabuti namin yun eh.


Mahirap. Kahit sino naman hindi madaling magpakawala ng taong sobrang minahal na dba ? Di lang siguro ngayon ang panahon. So we stopped it. Bago pa man lumala. Wala akong masabi. Sobrang mahal ko siya pero kung hahayaan ko na lang siyang maging down at tuluyan mawala kay Lord ? Anong klaseng pagmamahal yun dba ?


So kahit MASAKIT, kaya yan. Para kay Lord eh. Maglilingkod muna kami. Ika nga, Let His will be done. First time ko din umiyak sa isang babaeng mahal ko. HAHHA. Ako na korni. Eh, di ako iyakin eh. I try to cry kapag ako nalang mag-isa. Pero sa sobrang bigat. HIndi ko kinaya. Napaluhod na din ako. Like I'm pleading. Sabi ko nga, parehas lang sila ni Mama, pinapaiyak ako. I try to laugh & smile at times pero sobrang sakit lang. Napayakap pa ako kay Lola pauwi. Siempre, takang taka siya. Sabi ko lang wala lang, may sipon lang ako.


Yeah it hurts. But the best part about it ? Is we did what we know is right. 


Pero bago nun, jamming muna kasama si Dicky, Edwatrd, Dess & Ynnep sa bahay nila Micah. Nun pauwi na saka ko sila pinauna (kahit nun una ayaw ko kasi hindi naman ako magaling sa pagpapaliwanag). Then madaming nangyari. The bottom line ? I think we'll be doing better. I saved our last texts for this night.


M: Sumasakit ung ulo ko =( Wala lang salamat sa lahat ng bagay. At mahal na mahal kita. Last na muna to na sasabihan kita nyan .. Sa tamang panahon na ng Lord ung susunod =) Kaya lulubusin ko na muna ha ? Mahal na mahal kasi talaga kita e. Mahal na mahal na mahal. Pero dapat nga naman mas mahal natin si Lord. Kaya. Ayun. tulog na.


A: Sige sa iyo na itong last kong2. Asahan ka namin ni Lord. Hindi kasi kita mahal kung hahayaan lang kita mawala sa Kanya. Last na din ito for now. I LOVE YOU MORE THAN YOU'LL EVER KNOW. Salaamat sa lahat & Sorry. Si Lord na muna. I LOVE YOU SO MUCH. Matulog na. Goodnight. I LOVE YOU ULI> Tandaan mo yan ah. ;)


(nabura niya ito kasi naghang yung phone niya pero isesend ko na lang bukas. Yun lang yung napag-usapan namin until .. )


A: Okay po. Goodnight. For the last time: I LOVE YOU SOOOOO MUCH. I LOVE YOU.


M: Okay. Magpahinga ka na ! And for the .. ayokong sabihin na last .. OO hindi muna ngayon pero sa future. Kapag inallow ni Lord. Basta. I LOVE YOU SO MUCH. MAHAL NA MAHAL KITA. I LOVE YOU SOOO. Tandaan mo yan ah. Ikaw lang. Di ka mawawala sa akin.




Mejo possessive pa rin siya sa huli. Pero I believe sa proper timing na ni Lord. There is a time for everything sabi nga sa Bible.

Eto lang yung nangyari today. Kabilang na yung nagtithes & offering exhorter ako. Nagturo sa mga bata. And mejo nadisappoint kasama ng isang kaibigan. Pero all is well.



Salamat Lord. Praise God pa rin ! 

You just crossed the line. That's it. I've had enough.

Merienda na uli.

Dulce de Leche for Merienda.

Magandang Hapon na naman siguro.
Hapon na ako nagising at may pimple na naman ako. United Nations' Day kasi ni Remuel kaya mejo may lakad kami ngayon. HAHAHA. At di nakain ang cake kanina, inuwi na namin at kami na ang nagsalo-salo. Masarap naman eh. Brazo de Mercedes sana kaso masyadong matamis na hindi na makakain ng iba. Pero, favorite ko yun. Nanghinayang din ako.

Balik na ako sa bloging inustry. Mejo mag-iingat nalang kasi hindi na secrets ang post ko. HAHAH. Kailangan di na ako tamarin magblog.

Eto na lang kasi ang paraan para makapagexpress naman ako. Kahit na papaano. ;|

Wala na.

Eh kasi wala na akong maramdaman.

Siguro ito yung time kung bakit tumitigil ang isang tao. Kasi wala na siyang maramdaman. Kasi wala na siyang makitang dahilan. 

O kaya naman nagsasawa na. Paulit-ulit na lang. Yun at yun din naman. O hindi mo na kasi nagugustuhan. 

Nakakapagod lang. Kasi ang dami na din naapektuhan. Yung mga pagkakataon na wala ka ng choice kung hindi itigil na lang. Kasi kapag hindi lalala lang. 

Masakit. Mahirap. Pero alam mo yun yung tama. Ang problema lang hindi mo alam kung kaya mong magawa. 

Nakaklungkot lang.