Goodnight.

 Inaantok din naman ako.

 Tapos na lahat. Nakapaglike and reblog na ako. Nakapagchat na. Nakapagupdate na ng status. Isang araw na naman ang lumipas.

 Masaya naman. Kasi nakadalo sa birthday ni Ate Vivian Joy na tunay na pagpapala sa buhay ko. Masaya talaga pag kasama siya. Happy Birthday muli, Ate. & Godbless you more. Nakapag-uwi pa ako ng pancit. HAHAHAH. Mga taong tunay na pagpapala kaya lalo silang pinagpapala.

 Okay na kasi nakapagusap na kami ni Sampot. Wow, made me smile kasi medyo depressed din ako. Imba talaga pag may nakausap kang close mo super and they just made you light in anyway. LIGHT talaga. Out na nga siya e. Pero napaOkay niya ako ng sobra. NAPASMILE mo akong tunay, SERYOSO. Sometimes all we need is someone to talk to.

 Birthday ni Micah. Depressed parin. Kasi walang regalo. Kasi may away kami at hirap nga naman nun. TRUST ang problema. Too complicated. So, this makes my night blue. Ugh. Anyway, I know na maayos din ito. I know. PLEASE. Tell me everything has its solution. Please.

 And I just came home from (yeah, you know) a party and a bible study. I would want to post my exhortation here. I’m really loving this blog hobby. Makes me free whenever I express something deep inside. And Whoa ! Just whoa ! Maaga pa ako mamaya kasi aattend ako ng training for leaders. Kaya yan, kapag may gusto may paraan. Kapag ayaw, baka tinatamad ka lang.

 Umuulan na naman. Nakakadepress na nakakarelax. Tipong nakikidalamhati na din ang nature. And I’m letting those raindrops wash away everything. And letting myself the coldness. Just for this time, I can feel the coldness from the outside. Not from within.

 3:30 am na. Puyat na naman ako. Nagpapatangkad pa man din ako. Pimples are now visible. Ugh. Andami ko na naman sinabi. Eh, ganito talaga ako e. Lonely people are always up in the middle of the night, ika nga ni Krauss.

OKAY na ako so FAR. Wishin’ maging okay lalo bukas. & Prayin’. Goodnight.